فراوانی تصادفات رانندگی و علل احتمالی مرتبط با آن در کارکنان و اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال های ۹۱-۱۳۹۰

gte vml 1]> چکیده زمینه و هدف: عوامل انسانی یکی از تأثیرگذارترین عوامل و مسئول 60% از تصادفات رانندگی محسوب می شوند. بر اساس شواهد موجود، استان کرمان یکی از بالاترین آمارهای مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی در کشور را داراست. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش عوامل انسانی و محیطی مرتبط با وقوع تصادفات رانندگی در استان کرمان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه که به روش مقطعی انجام گرفت، 80 نفر از اعضای هیأت علمی و 243 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمان مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری غیراحتمالی و آسان بود. ابزار پژوهش، پرسش نامه پژوهشگر ساخته ای بود که از دو قسمت تشکیل شده بود؛ بخش اول شامل سؤالاتی نظیر سابقه تصادف، تعداد تصادف و عوامل مؤثر بر تصادف و بخش دوم شامل خصوصیات دموگرافیک افراد تحت بررسی بود. داده های پژوهش با استفاده از رگرسیون لجستیک تک متغیره و چند متغیره تحلیل شد. یافته ها: خطر وقوع تصادفات رانندگی در افراد با سطح تحصیلات فوق لیسانس و دکتری 29/2 برابر بیشتر از افراد با تحصیلات پایین تر بود (29/2=or، 07/5-03/1=ci،040/0=p). بین جنسیت (013/0=p)، تحصیلات (040/0=p) و سابقه تصادف کردن (001/0>p) با تجربه تصادف رابطه آماری معنی داری مشاهده گردید. نتیجه گیری: میزان تصادفات گزارش شده با افزایش سطح تحصیلات و جنسیت رانندگان ارتباط معنی دار داشت. به دلیل نقش مؤثر عوامل انسانی و تحصیلات دانشگاهی، یافته های این پژوهش می تواند نقش مؤثری در شناسایی گروه های پرخطر در وقوع تصادفات رانندگی داشته باشد. واژه های کلیدی: تصادفات رانندگی، حوادث رانندگی، عامل انسانی، خطاها و تخلفات، تحصیلات، کارکنان